`N VINGER IN DIE PIE: VOORKOMING VAN ONWETTIGE UITSETTING VAN ONREGMATIGE BESETTING VAN DIE GROND WET

Jy het eiendom wat jy verhuur. Die huurder het besluit dat hy nie verder die huur kan bekostig nie, en geen beloftes, briewe of dreigemente maak enige verskil nie. Nie net weier die huurder om die huurgeld te betaal nie, maar boonop weier hy om die eiendom te ontruim.

Om die kersie op die koek te plaas, bied die reg aan die huurder meer beskerming as ooit tevore.

Dit is nie verrassend dat verhuurders voel dat die huidige wetgewing deur huurders gebruik, of eerder misbruik word, om huurgeld te vermy en om, tot verhuurders se nadeel, beskerming aan huurders se belange en regte te bied nie.

Tye het verander en om bloot die slotte van die perseel te vervang bied deesdae geen vinnige oplossing aan die verhuurder nie. In werklikheid is dit baie moeilik om onregmatige okkupeerders regmatig uit die eiendom te sit, en dus is dit baie belangrik vir verhuurders om die voorgeskrewe prosedures soos in die PIE-wet vervat, noukeurig te volg.

Die Prevention of Illegal Eviction from Unlawful Occupation of Land Act (PIE) kan beskryf word as wetgewing wat ten doel het om sowel huurders as verhuurders se belange en regte gelyktydig te beskerm. Hierdie wetgewing verbied nie net onregmatige uitsetting nie, maar maak ook voorsiening vir regmatige uitsetting van onregmatige okkupeerders.

Prosedures soos voorgeskryf deur PIE

Eerstens is dit belangrik dat die verhuurder die huurkontrak ooreenkomstig die kennistydperk soos in die kontrak bepaal, of met een kalendermaand-kennisgewing soos voorgeskryf deur die gemenereg, kanselleer.

‘n Ex parte aansoek (`n aansoek sonder kennisgewing aan enige party) moet in die toepaslike hof gebring word om die nodige toestemming te verkry om die PIE prosedures aan die gang te sit. Die aansoek word gebring by wyse van twee kennisgewings ondersteun deur `n beëdigde verklaring.

Die verklaring moet die volgende aanvoer:

1. Onregmatige okkupasie;
2. Gronde vir die beoogde uitsetting; en
3. Waarom die beoogde uitsetting reg en billik is.

Sodra die aansoek uitgereik is word dit deur die balju van die hof beteken op die plaaslike munisipaliteit, die huurder en enigeen wat die eiendom in die naam van die onregmatige huurder okkupeer. Die plaaslike munisipaliteit asook die onregmatige huurder moet ten minste 14 dae voor die behandeling van die aansoek, daarvan kennis gegee word.

Op die dag waarop die aangeleentheid aangehoor word kry die onregmatige okkupeerder die geleentheid om redes aan te voer waarom ‘n uitsettingsbevel nie toegestaan moet word nie. Die hof sal slegs so ‘n bevel toestaan na oorweging van die relevante omstandighede en oorweging van wat reg en billik is. Die onregmatige okkupeerder mag dus spesiale oorweginge voor die hof plaas waarom uitsetting nie toegestaan moet word nie.

In die praktyk let howe in die besonder op:

a)    die regte van bejaardes;
b)    kinders;
c)    gestremdes; en
d)    huishoudings waarvan ‘n vrou die hoof is.

Die hof het egter wye diskresie om `n geskikte datum vas te stel waarop die eiendom ontruim moet word en die datum waarop die uitsettingsbevel uitgevoer moet word.

In die algemeen kan die PIE-prosedures beskryf word as `n uitgerekte proses, en afhangende van die omstandighede neem dit dikwels baie tyd in beslag voordat die onregmatige okkupeerder die eiendom ontruim. Die verhuurder moet egter steeds elke maand sy verband op die eiendom betaal terwyl hy nie ‘n inkomste uit die eiendom kry nie.

Verhuurders, in plaas daarvan om toe te laat dat die onregmatige okkupeerder jou frustreer tot die punt waar jy iemand se bene wil breek, neem eerder `n stukkie van die PIE, en laat die huurder uit jou eiendom sit.

Hierdie is ‘n algemene inligtingstuk en moet gevolglik nie as regs- of ander professionele advies benut word nie. Geen aanspreeklikheid kan aanvaar word vir enige foute of weglatings of enige skade of verlies wat volg uit die gebruik van enige inligting hierin vervat nie. Kontak altyd u regsadviseur vir spesifieke en toegepaste advies.